کد خبر : 2956 | دسته بندی : | تاریخ ثبت : 1401/4/26 14:37:18 |
چرا به «یاغی»ها و «عصر جدید»ها نیاز داریم؟
به گزارش سپاس؛ احتمالا بیشتر دهه هفتادیهایی که اواسط دهه هشتاد به اینترنت پر سرعت دسترسی داشتند یا اهل دنبال کردن فیلم و سریال بودند، با برنامه American Idol آشنایی داشته باشند. آن روزها علاوه بر سریال لاست و فرار و از زندان، تینیجرها مشتری پر و پا قرص این برنامه استعدادیابی بودند. چیزی شبیه عصر جدید خودمان.
نِق و نوق آنها هم این بود که ببینید چقدر آمریکاییها نایس هستند و مستعد! حالا صرف وجود یک نمونه وطنیشده مهم شاید مهم نباشد. ولی نکته اصلی نبود مسیر روشن و فضایی برای معرفی استعدادهایی است که در سیستم فعلی بستری برای ظهور و بروزشان پیشبینی نشده است.
رسانه میتواند خیلی از جاهای خالی را پر کند. خبرگزاریها نوشتهاند بعد از پخش سریال یاغی آمار ثبتنامی باشگاههای کشتی افزایش یافته. یا بعد از مدال طلای المپیک جواد فروغی در رشته تیراندازی ورزشکاران زیادی به این ورزش وارد شدند.
ورزش باستانی ما یعنی ورزش زورخانهای تقریبا رو به فراموشی بود. گروه پهلوانکهای جوان در عصر جدید کاری کردند که یادمان نرود چه گوهر گرانبهایی داریم. عصر جدید ثابت کرد قرار نیست مسیر پیشرفت از لیسانس و دیپلم گرفتن عبور کند.
شعبدهبازی و تَردستی، دوبلوری، حرکات انفرادی و بسیاری از استعدادهایی که سالها گوشهای در این کشور خاک خوردهاند، همه و همه ظرفیتی بودند برای شکوفا شدن افرادی که کسی سراغشان نرفت. جامعه یا نظام آموزشی ما اگر مدرگگراست، رسانه میتواند جای خالیاش را پر کند.
اصلاح فرهنگ و تغییر هنجارها وظیفه رسانه است! اگر با حکمرانی سلبریتیها مشکل دارید، مسیرش از بایکوت و ناله کردن نمیگذرد. اتفاقا باید صد برنامه مانند جوکر و عصر جدید تولید شوند. آن موقع بازار رقابتی سینما و تلویزیون تماشایی میشود.
حجم زیادی از استعدادهای بازیگری که نمیدانید کدام را استفاده کنید. اگر میبینید جوانان روی آوردهاند به سایت های بِت و شرطبندی، موازی با پیگیریهای قانونی، سریالی بسازید که نقش اولش به قهرمان شرطبندی تبدیل شود و یکشبه از کاخ به خاک سقوط کند.
باید بپذیریم رسانه را به جهان بیرون باختهایم. کار رسانه تربیت و جهتدهیست. اگر خودمان سمت و سوی صحیح را نشان ندهیم، باید منتظر باشیم ما را به ناکجاآباد هُل دهند!
نویسنده: مهرداد رستم جبری
انتهای پیام/